Dentinde oluşan içsel renklenmeler, dişlerin mikro yapısına sıkışmış büyük, uzun zincirler halindeki doğal pigment ve leke moleküllerinin bir sonucudur. Bu renk molekülleri kromoforlar olarak adlandırılan atomlarla manyetik moleküler bağlantıya sahiptirler ve kromoforlar çeşitli dalga boyundaki ışık dalgalarının emiliminden sorumludur. Bu moleküller büyüdükçe, içerdikleri daha fazla kromoforlar, daha fazla ışık soğurur ve daha koyu görünürler.
Doğal rengine ilave olarak, tüm dişler zamanla renklenir ve koyulaşır. Dişler iki şekilde renklenmeye başlar;
1) Dışsal renklendirici materyaller organik pigmentler yediğimiz içtiğimiz şeylerden ilave bir lekelenme kaynağıdır ve dişlerin mikro yapısında emilir, içsel leke haline gelir,
2) Dişin kendi yapısındaki renk molekülleri sürekli olarak daha büyük ve dolayısıyla daha koyu moleküller oluşturarak bir araya gelirler ve birleşirler.
Tüm peroksit içeren beyazlatma jelleri, hidrojen peroksit açığa çıkarmak üzere geliştirilmişlerdir. Hidrojen peroksit su ve diğer bileşenlerine ayrılır: Bunlar moleküler oksijen, oksijen iyonları, hidrojen iyonları ve serbest radikallerdir.
Oksijenasyon, iyonlar ve serbest radikaller renklenmeye sebep olan moleküllerin fiziksel ve kimyasal parçalanmasına ve bu moleküllerin difüzyon yoluyla dişin yapısından fiziksel olarak uzaklaştırılmasına sağlamak için gereklidir. Daha ufak molekülere parçalanma ve önemli kısmının difüzyon yoluyla diş yapısından uzaklaştırılması sonucunda beyazlatma işlemi gerçekleşir.
Ancak bu beyazlatma mekanizmasının etkin çalışabilmesi için beyazlatma jellerinin üç şartı sağlıyor olması gerekir;
1. Etkinliğini ve % konsantrasyonu yitirmemiş olması,
2. Sadece su ve oksijen salınımı yerine, daha çok serbest radikaller açığa çıkarması,
3. Buna ilave olarak derinlemesine dişe nüfuz edecek kadar bu kimyasal tepkimeyi sürdürebilmesi.
Σχόλια